چرا چت جی‌پی‌تی همچنان نیازمند یک وکیل در حوزۀ ساخت‌وساز است!؟
حدود دو سال و نیم پیش، پایگاه خبری Construction Dive از چت جی‌پی‌تی‌ــ مدل زبانی شرکت اُپِن اِی‌آی‌ــ خواست یک قرارداد ساخت‌وساز را برای پروژه‌ای ۶۰۰ واحدی و چندمنظوره در سن‌خوزۀ کالیفرنیا تهیه کند. وکلای حقوقی پس از بررسی اعلام کردند که این سند از نظر قانونی می‌تواند قابل استناد باشد، زیرا بخش‌های مربوط به دامنۀ کار، شرایط پرداخت، بندهای فسخ و بخش‌هایی دربارۀ غرامت و بیمه را پوشش می‌داد.
بااین‌حال، این قرارداد دارای بندهایی ناقص و اشکالاتی در خصوص مدیریت ریسک بود. این وکلا هشدار دادند که اتکا به هوش مصنوعی برای تهیۀ کامل یک قرارداد، مانند گشودن «جعبۀ پاندورا» است‌ــ خطری که به هیچ‌وجه ارزشش را ندارد.
امروز وکلای حوزۀ ساخت‌وساز می‌گویند که فناوری هوش مصنوعی ماندگار است و توانمندی‌های آن با ورود به جنبه‌های مختلف زندگی روزمره به‌مرور بهبود یافته است. اما پرسش اصلی اینجاست: آیا پس از دو سال پیشرفت، اکنون می‌توان به هوش مصنوعی اعتماد کرد تا یک قرارداد بی‌نقص ساختمانی بنویسد؟ و مهم‌تر از آن، آیا وکلای ساخت‌وساز باید چنین مسئولیتی را به آن بسپارند؟
به گفتۀ مِگان شاپیرو، وکیل ساخت‌وساز و شریک مؤسسه حقوقی Radoslovich Shapiro در ساکرامنتو کالیفرنیا، «به‌هیچ‌وجه! اگر بشنوم کسی از هوش مصنوعی برای نوشتن قرارداد استفاده می‌کند حسابی به وحشت می‌افتم.».
طبق نظر کارشناسان، هرچند هوش مصنوعی می‌تواند برای وکلای حوزۀ ساخت‌وساز کارکردهایی داشته باشد، اما استفاده کامل و یکپارچه از آن برای تولید قرارداد، قطعاً مشکل‌آفرین است.
مایکل واردارو، مدیرعامل مؤسسه حقوقی Zetlin & De Chiara در نیویورک، می‌گوید: «این‌طور نیست که چند دکمه بزنید و یک قرارداد آماده تحویل بگیرید.»
مشکل «توهم» در هوش مصنوعی
وقتی صحبت از میزان دقت ابزارهای هوش مصنوعی به میان آمد، مگان شاپیرو تعارف را کنار گذاشت و گفت: « میزان خروجی‌های اشتباه این ابزارها و بسامد بالای رخ دادن این اشتباه‌ها تکان‌دهنده است».
واقعیت این است که مشکل موسوم به «توهم» یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های مدل‌های زبانی است. نیویورک تایمز در ماه مه گزارش داد که در سیستم‌های جدید هوش مصنوعی، نرخ «توهم» بسته به نوع آزمایش و ابزار، به ۷۹ درصد هم رسیده است.
برای وکلا، این موضوع از نظر حرفه‌ای و اخلاقی چالشی بزرگ است؛ زیرا آنها می‌بایست میان سرعت و دقت تعادل برقرار کنند. برای نمونه، ظهور مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) باعث پدید آمدن چیزی شده است که رسانه‌ها آن را «آشغال هوش مصنوعی» در نظام حقوقی می‌نامند‌ــ یعنی گزارش‌ها یا لوایحی که دارای پرونده‌های ساختگی یا تحریف‌شده هستند. در حال حاضر، پایگاه داده‌ای که خطاهای ناشی از توهم هوش مصنوعی در نظام‌های قضایی جهان را ثبت می‌کند، حدود ۶۰۰ مورد را فهرست کرده است که بیشتر آنها در ایالات متحده بوده‌اند.
لزوم دقت حرفه‌ای
طبق نظر ترنت کاتنی، شریک مؤسسه حقوقی Adams & Reese و رئیس بخش ساخت‌وساز این شرکت، این خطاها برای وکلا ریسک شغلی و اعتباری بوجود می‌آورند. اگر وکیلی سندی دارای اطلاعات ساختگی را به دادگاه ارائه نماید، ممکن است قاضی او را جریمه یا حتی مجازات کند.
او می‌افزاید: «علاوه بر اینکه اعتبار حرفه‌ای فرد به خطر می‌افتد، مشتری هم قطعاً از چنین اتفاقی راضی نخواهد بود.»
به گمان شاپیرو موضوع نگران‌کننده این است که افراد بدون مشورت با وکلای حرفه‌ای، صرفاً از هوش مصنوعی استفاده کنند. شاپیرو در ادامه گفت: «فکر می‌کنم ریسک برای این افراد به‌طور چشم‌گیری در حال افزایش است، زیرا اعتماد مصرف‌کنندگان به خروجی این هوش‌های مصنوعی بیشتر شده، درحالی‌که کیفیت خروجی به‌نظر من در حال کاهش است.»
استفاده درست از فناوری
بااین‌حال، وکلا معتقدند که اگر دقت و نظارت حرفه‌ای وجود داشته باشد، هوش مصنوعی می‌تواند در برخی وظایف روزمره بسیار مفید باشد.
برای مثال، واردارو می‌گوید یکی از مزیت‌های هوش مصنوعی توانایی آن در سامان‌دهی اسناد و یافتن بخش‌های خاص در میان حجم زیاد فایل‌هاست؛ کاری که سال‌ها پیش برعهده دستیاران بود. طبق توضیح او: «هوش مصنوعی اکنون می‌تواند این کار را انجام دهد و ظرف چند دقیقه بخش‌های مرتبط را از دل حجم بالای اسناد بیرون بکشد؛ درحالی‌که انجام دستی آن ممکن بود هفته‌ها یا حتی ماه‌ها طول بکشد.»
کارشناسان همچنین به توانایی هوش مصنوعی در بررسی قراردادها برای یافتن بندهای مشخص اشاره کردند. کاتنی، که خود را از «پیشگامان استفاده از این فناوری» می‌داند، می‌گوید از هوش مصنوعی برای ایجاد اطمینان اولیه استفاده می‌کند؛ خصوصاً هنگام بررسی ارجاعات و منابع. «من از هوش مصنوعی استفاده می‌کنم تا کارم را دوباره چک کنم، ببینم آیا موضوعی هست که از قلم انداخته باشم، یا در اصلاح و تنظیم دقیق بعضی بخش‌ها یا گردآوری برخی اطلاعات کمکم کند.»
شاپیرو نیز گاهی از هوش مصنوعی در کارش به‌عنوان ابزار تحقیق استفاده می‌کند، اما کاربرد هوش مصنوعی برای او از این فراتر نمی‌رود. این ابزار به او کمک می‌کند منابع و مسیرهایی را بیابد که شاید به روش‌های دیگر به آنها دسترسی نمی‌داشت. «اگر به هوش مصنوعی به چشم یک کارمند حقوقی یا یک کارآموز تازه‌کار نگاه کنیم و خروجی‌اش را با همین رویکرد بررسی کنیم، قطعاً ارزشمند است.»
در عین حال، وکلا تأکید می‌کنند که ابزارهای هوش مصنوعی باید توسط کسانی استفاده شوند که از قوانین آگاهی دارند تا بتوانند تشخیص دهند که آیا بخشی از خروجی مشکوک یا نادرست است یا خیر. شاپیرو در نهایت گفت: «این ابزار کاملاً بی‌فایده نیست؛ اما ابزاری است که باید توسط کاربری استفاده شود که دانش و تجربه لازم را دارد تا بتواند به‌صورت امن، مؤثر و کارآمد از آن بهره ببرد.»
منبع: www.constructiondive.com
